Bojack Horseman: Hayvanlar da Varoluş Sancıları Çeker

Bir zamanların popüler oyuncusu, günümüzün unutulmaya yüz tutmuş yıldızı “Bojack Horseman” ile  renkli ve parlak bir dünya keşfetmek ister misiniz? Dikkatli olun, kimi zaman oldukça depresif ve karanlık olabilen bu dünya bağımlılık yaratabilir!

Bojack Horseman’in karanlık evreninde her şey boş bir sayfayla başlıyor. Hayvanlar ve insanların tamamen benzer özelliklere sahip olduğu bir dünyada yaşayan, doksanlı yıllarda “Full House” benzeri bir sitcom ile ünlenen ama başka hiçbir işte dikiş tutturamadığı için “az ünlü” statüsüne inen Bojack, bir gün hayat hikayesini yazması için bir teklif alıyor. Elindeki mikrofona yaşadıklarını kaydetmeye hazırlanan Bojack, bomboş bir zihinle kelimesiz ve hikayesiz kaldığını farkediyor. Yaşadığı tıkanma onu “hayalet yazar” Diane Nguyen ile buluşturuyor.

Ünlü isimlerin yazdıkları kitaplara baktığımızda “bu sözcükler ondan çıkmış olamaz” deriz çoğu kez. İşte Diane, o sözcüklerin çıkış noktası, ünlülerin biyografilerinin arkasındaki beyin. Bojack, Diane’i dünyasına kabul ederken biz de renkli ve eğlenceli gibi görünen ama üzerindeki tozu silkelediğimizde depresif ve kalp kırıklarıyla dolu eşsiz bir diziye başladığımızı anlıyoruz.

Işıltılı dünyanın sıkıntılı karakterleri

Bojack Horseman beş ana karakter üzerinden ilerliyor. Ünlü olmasını sağlayan “Horsin’ Around” dizisinin bölümleri dışında bir şey izlemeyen, annesi ile oldukça sorunlu bir ilişkiye sahip ve kronik depresif Bojack; Bojack’in menajeri, pembe bir kedi olmasına rağmen her daim tırnakları dışarıda dolaşan ve Bojack ile inişli çıkışlı bir ilişki yürüten Princess Carolyn; Bojack’in biyografisini yazarken aynı zamanda aydınlanmasını sağlayan, hayatından, kariyerinden ve ilişkisinden nefret eden Diane; Diane’in sevgilisi, uslanmaz iyimser, dünyanın en mutlu köpeği Mr. Peanutbutter ve Bojack’in kanepesinde hiçbir şeyi sorgulamadan, hiçbir işe de yaramadan yaşayıp giden Todd.

Her bölüm farklı maceralar yaşayan bu beş karakter aslında beş farklı bakış açısı ile olayları yorumlamamıza yardımcı oluyor. Bu cümle sizi yanıltmasın! Bojack Horseman, bölüm sonunda karakterlerin doğru yolu bulduğu, olumlu mesajlar verdiği, kapanış jeneriğiyle yüzünüzde bir gülümseme bırakan bir dizi değil. Tam tersine, karakterlerin hataları, bile bile yanlış yolu seçmeleri, ilişkilerini duvara toslatmaları ve arada bir içlerine dönüp orada da kocaman bir karanlık bulmaları sizi bölüm sonunda ummadığınız bir derinlik ile karşılaştırabilir, hazırlıklı olun.

Her bölümün sonunda, Bojack Horseman’in müthiş kapanış şarkısı eşliğinde kendinizi annenizle ilişkinizi, kariyerinizin gidişatını veya geçmiş hatalarınızı sorgularken bulabilirsiniz. Hayvanlar aleminden günlük anektodlar sunacağını umduğunuz bir diziden Nuri Bilge Ceylan filmlerinin tadını almak oldukça ilginç bir deneyim, emin olun.

Tanıdık sesler!

Dizinin başarısında içeriğinin kalitesi kadar duyduğumuz seslerin büyüleyiciliği de rol oynuyor. “Arrested Development”ın illüzyonist ve işe yaramaz Gob Bluth’ı Will Arnett, Bojack’i seslendiriyor.

Bir Mad Men tutkunu olarak kendisini Mad Men’in Trudy’si olarak hatırlatmaya bayılsam da, kadın güreşçilerin hikayesini anlatan “Glow”un yıldızı diyebileceğimiz Alison Brie, Diane’in isyanlarına ses veriyor. Ünlü komedyen Amy Sedaris Princess Carolyn’ın, Paul Tompkins ise Mr. Peanutbutter’ın sesi. Son olarak, “Breaking Bad” yoksunluğunu yatıştırmak isteyenlerin yolunun Bojack Horseman’a düşmesinin sebebi  Aaron Paul, Todd’u seslendiriyor.

Dizinin yaratıcısı Raphael Bob-Waksberg, bir arkadaşının “insanımsı hayvan” çizimlerini gördüğünde ilk tohumlar atılıyor; bir arkadaşının Hollywood’daki muhteşem evinin kanepesinde yaşayan, iş kovalayan, pek çok ünlü ile tanışan ama yine de iş anlamında başarılı olamayan Raphael, ünlü ama izole edilmiş, yalnız ve bir türlü mutlu olamayan bir karakterin hikayesini “insanımsı hayvan”larla bezeyerek anlatmanın peşine düşüyor.

Günlük olaylarla ilerleyen dizinin en etkileyici bölümlerini ise Bojack ve annesinin mutsuzluk, pişmanlık ve Alzheimer nedeniyle büyük boşluklarla bezeli ilişkisi oluşturuyor.Bob-Waksberg’in deyişiyle “başrolünde bir at olan, renkli ve parlak bir dünyada geçen bir animasyon” Bojack Horseman. Ama ne renkleri, ne de çizgi karakterleri anlık hüzün patlamalarına, psikolojik çözümlemelere ve gerçekçi sorgulamalara engel olamıyor. Bu yönüyle Bojack Horseman eşsiz bir deneyim vaat ediyor.